Elżbieta Misiak-Bremer, urodzona 15 grudnia 1939 roku w Sieradzu, była niezwykle utalentowaną osobą, która odegrała ważną rolę w polskim środowisku dziennikarskim oraz w działaniach na rzecz demokracji. Zmarła w kwietniu 2023 roku.
Była ona nie tylko dziennikarką, ale również inżynierem, co pokazuje jej wszechstronne umiejętności oraz zaangażowanie w różnorodne dziedziny. Wyróżniała się także jako działaczka opozycji demokratycznej w trudnym okresie PRL, kiedy to walka o wolność i prawdę była szczególnie istotna.
Życiorys
Elżbieta Misiak-Bremer to wysoce wykształcona osoba, która zdobyła tytuł inżyniera na Politechnice Warszawskiej. Jej działalność polityczna oraz zaangażowanie w niezależne media zaczęły się w czasach stanu wojennego i trwały aż do końca lat osiemdziesiątych. W 1982 roku włączyła się w działania ogólnopolskiej grupy, która zajmowała się zdobywaniem papieru, drukiem oraz dystrybucją nielegalnej prasy, w tym „Tygodnika Mazowsze”, którego nakład wynosił od 10 do 15 tysięcy egzemplarzy. To właśnie tam publikowała swoje teksty, a także w „Tygodniku Wojennym” oraz „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych”.
W latach 1984-1989 była pod obserwacją operacyjną funkcjonariuszy SB. W kwietniu 1984 roku została aresztowana, a podczas przeszukania jej mieszkania znaleziono niezależne publikacje. Została zwolniona w lipcu tego samego roku. Jej działalność nie ograniczała się tylko do drukowania pism – aktywnie uczestniczyła w grupie politycznej oraz redagowała miesięcznik „Wyzwolenie”.
Jako dziennikarka współpracowała z wieloma tytułami, między innymi z „Ładem”, „Tygodnikiem Solidarność”, „Konfrontacjami” oraz „Wprost”. Pełniła również funkcję rzecznika prasowego Politechniki Warszawskiej od 1987 do 2001 roku, a także była redaktorką naczelną uczelnianego miesięcznika. Poza tym objęła stanowisko redaktor naczelnej periodyku „POgłos”, który był wydawany przez Platformę Obywatelską.
W latach 1999-2005 Misiak-Bremer była członkiem zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, gdzie kierowała warszawskim oddziałem tej organizacji. Dzięki rekomendacji klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, zasiadała w radzie programowej TVP, a w 2007 i 2010 roku została wiceprzewodniczącą tej rady.
Od 1966 roku była również członkinią Grupy Bieszczadzkiej GOPR, co świadczy o jej zamiłowaniu do aktywności fizycznej oraz przyrody. W 2011 roku opublikowała wspomnienia Izabeli Dzieduszyckiej pod tytułem „Kucem na Ursynów”, które stały się ważnym dokumentem historii.
Odznaczenia
W 2011 roku Elżbieta Misiak-Bremer została uhonorowana znaczącym odznaczeniem – Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
To wyróżnienie zostało przyznane za jej wybitne zasługi w zakresie działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za nieocenione osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, która przynosiła wiele korzyści dla kraju.
Przypisy
- Kamil Mielnikiewicz: „Nic tylko usiąść i wołać z połoniny…”: Na wieczny dyżur odeszła Elżbieta „Miśka” Misiak-Bremer. wbieszczady.pl, 26.04.2023 r. [dostęp 26.04.2023 r.]
- a b Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 26.04.2023 r.]
- Lista ratowników Bieszczadzkiej Grupy GOPR. bieszczady.pl, 24.11.2017 r.
- Nowe rady programowe TVP, PR i TV Polonia wybrane. wp.pl, 16.11.2010 r. [dostęp 02.10.2012 r.]
- Wyzwolenie. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 02.10.2012 r.]
- a b Elżbieta Misiak-Bremer w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 02.10.2012 r.]
- a b Elżbieta Misiak-Bremer. tvp.pl. [dostęp 02.10.2012 r.]
- Bremer, Elżbieta. wyborcza.pl, 11.01.2007 r. [dostęp 02.10.2012 r.]
Oceń: Elżbieta Misiak-Bremer