Tomasz Konarzewski, urodzony 17 lipca 1904 roku w Sieradzu, był wybitnym polskim bokserem, którego osiągnięcia sportowe przyniosły mu znaczące uznanie zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej.
Jego kariera sportowa zaowocowała udziałem w igrzyskach olimpijskich, co dobitnie świadczy o jego umiejętnościach i determinacji w dążeniu do sportowych celów.
Konarzewski zmarł 20 lutego 1974 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskim boksie oraz inspirując kolejne pokolenia sportowców.
Życiorys
Tomasz Konarzewski to znacząca postać w historii polskiego boksu, urodzona w latach dwudziestych XX wieku. Jako czołowy pięściarz tego okresu, koncentrował się głównie na rywalizacji w wadze ciężkiej, chociaż niejednokrotnie stawał do walki w niższej kategorii. Jego wzrost wynosił 181 cm, a waga to 84 kg.
W okresie swojej kariery wielokrotnie udowodnił swoje umiejętności, zdobywając sześciokrotnie tytuł mistrza Polski. W jego osiągnięciach znaleźć można tytuły w wadze ciężkiej w latach 1924, 1925, 1926, 1932 oraz 1933, a także w wadze półciężkiej w roku 1930. Warto dodać, że w 1925 roku tytuł został przyznany bez walki, gdyż był jedynym zawodnikiem w swojej kategorii wagowej.
Uczestniczył także w igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku, gdzie, niestety, przegrał swoją pierwszą walkę, podobnie jak inni polscy bokserzy. Jego kariera międzynarodowa obejmowała również udział w dwóch mistrzostwach Europy. W Berlinie w 1927 roku zajął 4. miejsce w wadze ciężkiej, mimo że przegrał obie walki, natomiast w Budapeszcie w 1930 roku dotarł do ćwierćfinału w wadze półciężkiej.
W reprezentacji Polski stoczył trzy mecze międzypaństwowe, notując 1 remis i 2 porażki w latach 1930-1932. W swojej karierze reprezentacyjnej występował w barwach takich klubów, jak: Łódzki Klub Bokserski, Union Łódź oraz IKP Łódź, a jego zdobycze w połączeniu z dużą liczbą walk są naprawdę imponujące. Stoczył 127 pojedynków, w których odnotował 98 zwycięstw, 13 remisów i 16 porażek.
Po zakończeniu sportowej przygody z boksem, Konarzewski poświęcił się pracy jako trener bokserski. W latach 1957-1961 pełnił tę rolę w klubie Stal Stalowa Wola. W życiu prywatnym miał dwóch synów oraz córkę. Jego syn Zygmunt (1932-1970) także odniósł sukcesy jako bokser, zostając mistrzem i wicemistrzem Polski. Tomasz Konarzewski spoczywa na Starym Cmentarzu w Łodzi, w kwaterze 2.
Przypisy
- Roman Niwierski Stalowy ring. Historia sekcji bokserskiej w Zakładowym Klubie Sportowym "Stal" Stalowa Wola w latach 1939-1977, wyd. Stalowa Wola 2016 r., s. 312.
- Nekrolog. „Dziennik Łódzki”. Nr 47, s. 7, 25.02.1974 r.
- Nekrolog. „Dziennik Łódzki”. Nr 99, s. 6, 28.04.1970 r.
- ZbigniewZ. Piąstka ZbigniewZ., W cieniu alei cmentarnych, Łódź: Towarzystwo Przyjaciół Łodzi, 1990 r., s. 50.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Tomasz Bobrowski | Zenon Paruszewski | Patrycja Balcerzak | Arkadiusz Baranowski | Marcin Kaczmarek (ur. 1979) | Anna Guzowska | Jan Szymański (zapaśnik) | Sebastian Kowalczyk (koszykarz) | Adam Gołąb | Mariusz Stępiński | Karol Kozuń | Sylwester Szkudlarek | Artur Kozłowski | Henryk Woźniak (kolarz)Oceń: Tomasz Konarzewski