Olendry Duże

Nazwa Olendry bierze swój początek od osadnictwa holenderskiego, które rozwinęło się na polskich ziemiach już w XVII wieku. Wówczas dotyczyło ono obszarów zalewowych, a z biegiem lat to właśnie mieszkańcy tych terenów zaczęli być określani mianem olendrów, co obejmowało także osoby polskiego pochodzenia.

Osady olenderskie można spotkać również nad rzeka Warta, zwłaszcza w powiatach konińskim i słupeckim. Co ciekawe, rodowód obu podsieradzkich wiosek, czyli Olendry Duże oraz Olendry Małe, jest trudny do ustalenia. Istnieją jednak informacje, że pruskie władze zaborcze wprowadzały tę formułę osadniczą z myślą o umocnieniu niemieckiej obecności na ziemiach polskich, które zajęto w czasie II rozbioru.

W okresie tym powstawały liczne osady w rejonach takich jak Łęczyca, Łódź czy Zgierz, a również Olendry sieradzkie są spadkobiercami tego etapu historii. Wsie te zostały założone na terenach zalewowych Warty, gdzie domy budowano na wyznaczonym brzegu, chronionym przed powodzią, a przy nich zakładano działki ziemi uprawnej.

Plan Sieradza z 4 sierpnia 1796 roku, przechowywany w AGAD pod sygnaturą 48-4, potwierdza istnienie już zagospodarowanych obszarów podmiejskich. Na początku Olendry Duże oraz Olendry Małe były odrębnymi wsie, pełniąc rolę przedmieść, lecz najprawdopodobniej włączono je do granic miasta w wyniku regulacji w 1823 roku. Dziś obie osady zachowały swój unikalny wiejski charakter, co można dostrzec w nazwach ulic oraz parterowej zabudowie.

Odwiedzając Olendry, można podziwiać ich urok, jakim jest otwartość na rozległe nadwarciańskie łęgi, co stanowi dodatkowy atut tej części Sieradza.