Osiedle Chabie

Teren ten, który znajduje się w pradoliny Warty, charakteryzował się siecią strumieni i rowów, mających na celu odpompowywanie nadmiaru wód do Żegliny. W przeszłości obszar ten był pokryty roślinnością typową dla mokradeł, znany był jako Chabie przed rozpoczęciem jego użytkowania rolniczego. Nazwa „Chabie” odnosi się do chwastów, gałęzi, splątanych korzeni oraz chaszczy.

Grunty folwarku Chabie wydzielono prawdopodobnie z terenów wsi Monice, które przylegały do Olędrów Dużych, na przełomie XVIII i XIX wieku. W przypadku najstarszych zachowanych planów Sieradza, jak np. plan wykonany przez Prusaków z 1796 roku oraz "Plan m. Sieradza w Guberni Warszawskiej w pow. sieradzkim położonego" z 1823 roku, folwark Chabie nie jest wymieniony. Najwcześniejsze zapisy w księdze wieczystej potwierdzają, iż „folwark, czyli dworek, zagospodarowania gospodarskie, rola, łąki i studnia Chabie zwany (...) posiada prawem własności Józef Zabierzewski – Porucznik i Komendant Oddziału Weteranów w Sieradzu stojącego, od przeszłej dziedziczki, Marianny z Dzwonkowskich Józefa Klemensa Luberackiego małżonki jego w asystencji i za zezwoleniem za zł. polskich 6000 srebrem, które zaraz wyliczył – kupił”. W 1843 roku, folwark został nabyty przez Macieja Godzickiego od Zabierzowskich.

Właściciele folwarku, Smoczarscy, którzy przejęli dobra w 1916 roku, rozszerzyli jego obszar o część dóbr "Monice B", znanych w księdze wieczystej jako "Szubienica". Ta część terenów zajmująca powierzchnię 16 ha 8207 m kw. znajdowała się między ulicami: Krakowskim Przedmieściem a Józefa Oxińskiego, a obszar ten aktualnie jest zajmowany przez osiedle im. Józefa Oxińskiego.

W 1934 roku, St. Smoczarski wydzierżawił część folwarku Chabie wraz z rejonem "Monice B" dla administracji więzienia w Sieradzu, który utworzył tam gospodarstwo pomocnicze. Po wybuchu II wojny światowej Niemcy przekształcili ten teren w filię więzienia. Po wojnie, majątek został podzielony na działki budowlane, co doprowadziło do powstania dzielnicy domków jednorodzinnych, głównie w latach 60. XX wieku. Obszar znany jako "Szubienice" także został podzielony na działki, z czego jedna część została przeznaczona na osiedle imienia dowódcy partii powstańczej z lat 1863-64, Józefa Oxińskiego.