Olendry Małe

Nazwa "Olendry" wywodzi się z holenderskiego osadnictwa, które rozpoczęło się w Polsce już w XVII wieku. Osadnictwo to dotyczyło terenów zalewowych rzek, a z biegiem czasu termin olendrzy zaczął obejmować wszystkich osadników mieszkających na tych terenach, w tym także Polaków.

Zarówno Olendry Duże, jak i Olendry Małe, wytyczone zostały na zalewowych terenach rzeki Warty. Cechą charakterystyczną ich zabudowy jest to, że domy zostały wzniesione na stabilnym i zabezpieczonym przed powodzią brzegu pradoliny rzeki. Chaty usytuowane są wzdłuż wytyczonej ulicy, a przy każdej z nich znajdują się działki ziemi przeznaczone do uprawy.

Potwierdzeniem tej struktury jest plan Sieradza z dnia 4 sierpnia 1796 roku, na którym wyraźnie zaznaczone są zagospodarowane tereny, zamieszkane przez chaty oraz działki. Początkowo Olendry Duże i Małe funkcjonowały jako odrębne wsie, które miały przedmiejski charakter. Istnieją przypuszczenia, że zostały włączone w obręb miasta w wyniku regulacji administracyjnych w 1823 roku.

Do dnia dzisiejszego Olendry zachowały swój wiejski charakter, o czym świadczą nie tylko nazwy ulic, ale również charakterystyczna parterowa zabudowa. Ich walory to także otwartość na malownicze nadwarciańskie łęgi, które dodają temu miejscu unikalnego klimatu.