Józef Wacław Kucza to postać, która na stałe wpisała się w tragiczny rozdział polskiej historii. Urodził się 31 grudnia 1896 roku w Sieradzu, gdzie rozpoczęła się jego życiowa droga. Był urzędnikiem, a jego praca skupiła się na służbie publicznej, jednak jego życie zakończyło się w niewyjaśnionych okolicznościach.
Józef Kucza zginął wiosną 1940 roku w Katyniu, stając się jedną z ofiar zbrodni katyńskiej, której skutki wciąż są odczuwalne w polskiej pamięci narodowej. Historia jego życia i tragiczna śmierć są symbolem losów wielu Polaków czasów II wojny światowej.
Życiorys
Józef Kucza był osobą o niezwykłej historii, urodził się jako syn Stefana oraz Balbiny z domu Szmajda. W latach 1914-1918 zdobywał wykształcenie w Rosji, gdzie uczęszczał do szkoły realnej i ukończył kursy z zakresu handlu oraz rachunkowości.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wziął aktywny udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1920, gdzie walczył w 42 Pułku Piechoty. W czasach II Rzeczypospolitej pełnił funkcję urzędnika, a jego ścieżka kariery doprowadziła go do stanowiska naczelnika wydziału w Ministerstwie Skarbu.
W maju 1938 roku objął stanowisko prezesa Państwowego Banku Rolnego, a w 1939 roku zasiadał w komisji rewizyjnej tego banku. Jego życie osobiste związane było z Marią Karwowską, z którą doczekał się syna, Jerzego.
Rzeczywistość II wojny światowej skonfrontowała go z tragicznymi wydarzeniami. Po wybuchu wojny w 1939 roku, w trakcie kampanii wrześniowej oraz agresji ZSRR na Polskę, został 17 września 1939 roku aresztowany przez sowieckich żołnierzy jako cywil. Jego dalszy los był dramatyczny – przetrzymywany był w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku, wraz z innymi więźniami, został przetransportowany do Katyń, gdzie padł ofiarą rozstrzelania przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku, jak również agentów NKWD przybyłych z Moskwy, działających na podstawie decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z dnia 5 marca 1940 roku.
Po zakończeniu wojny, jego ciało zostało odnalezione i pochowane na terenie Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. W 1943 roku, w trakcie ekshumacji przeprowadzanych przez Niemców, jego tożsamość została potwierdzona pod numerem 162, zarejestrowano go jako Kucza Wacław Józef. Przy jego zwłokach odnaleziono list, wizytówkę oraz notatnik.
Ordery i odznaczenia
Józef Kucza, jako urzędnik, zdobył znaczące uznanie za swoje osiągnięcia i zasługi. W ramach doceniania jego wkładu w życie społeczne i publiczne, przyznano mu następujące odznaczenia:
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 11 listopada 1934,
- złoty krzyż zasługi, przyznany 27 grudnia 1929.
Przypisy
- Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 05.08.2014 r.]
- M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu administracji skarbowej”.
- M.P. z 1930 r. nr 9, poz. 12 „za zasługi na polu usprawnienia i rozwoju administracji skarbowej”.
- Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 92. ISBN 83-7001-294-9.
- Mirosław Kłusek. Problem legalności działań Państwowego Banku Rolnego Generalnej Guberni na przykładzie transakcji sprzedaży obszaru leśnego Laski-Borków z dóbr wilanowskich w 1940 r. „Krakowskie Studia Małopolskie”, s. 120, 16/2011.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Ilona Kałdońska | Maciej Jankowski (ur. 1960) | Paweł Wdówik | Dorota Ryl | Paweł Osiewała | Marcin Nosal | Andrzej Ruszkowski (krajoznawca) | Sławomir Urbaniak | Michał Kołodziejczak | Beata Stoczyńska | Jolanta Zięba-Gzik | Jakub z Szadka | Zbigniew Sekulski | Janusz Łukasiewicz | Józef Mucha | Jacek Walczak | Witold Gwiazda | Marcin Anaszewicz | Stanisław Rażniewski | Piotr NiedźwieckiOceń: Józef Kucza (urzędnik)