Stanisław Rażniewski

Urodził się 18 października 1885 roku w Sieradzu, a zmarł 16 czerwca 1951 roku w Gliwicach. Pochodził z rodziny, w której medycyna i inżynieria były wysoko cenione; jego ojcem był lekarz Józef, a strycem inżynier górnik Józef. Przed rozpoczęciem kariery inżynierskiej uczęszczał do szkoły realnej w Kaliszu, którą ukończył w 1902 roku. Następnie podjął naukę na Wydziach Mechanicznym i Górniczym w Warszawskim Instytucie Politechnicznym. Jednakże z powodu strajków studenckich przerwał edukację w 1905 roku.

Wkrótce potem wyjechał do Freibergu, gdzie zdobył wykształcenie, uzyskując w 1908 roku dyplom inżyniera górniczego i mierniczego na Akademii Górniczej. Po studiach rozpoczął pracę w kopalni węgla „Saturn” w Czeladzi, a następnie w „Grodziec II” w Grodźcu, gdzie w końcu awansował na dyrektora technicznego Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych S.A. W 1935 roku został jednak zwolniony z pracy pod zarzutem podejmowania nadmiernych inwestycji, po czym objął stanowisko dyrektora Stowarzyszenia Dozoru Kotłów w Warszawie.

W swoim życiu politycznym należał do Związku Młodzieży Polskiej „Zet” oraz Ligi Narodowej, a także był członkiem Obozu Wielkiej Polski oraz Stronnictwa Narodowego. W 1936 roku brał udział w jubileuszowym zjeździe „Zet” w Warszawie. W czasie II wojny światowej doświadczył dwóch aresztowań przez Niemców. Po powstaniu warszawskim osiedlił się w Krakowie, gdzie zarządzał filią Stowarzyszenia Dozoru Kotłów. Po wojnie pracował w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego, pełniąc funkcję kierownika działu planowania i krótko kierownika głównego sekretariatu.

W trakcie swojej kariery Rażniewski publikował artykuły poświęcone górnictwu na łamach prasy fachowej, w tym w „Przeglądzie Organizacji”. Po 1945 roku korzystał ze swojego pseudonimu literackiego, Andrzej Strawski. Jego osiągnięcia i praca zostały docenione, co potwierdzają liczne odznaczenia, w tym Złoty Krzyż Zasługi.

Stanisław Rażniewski miał dwa małżeństwa – jego pierwszą żoną była Zofia z Grabowskich, a drugą Jadwiga z Węcławskich. Z pierwszego małżeństwa miał syna Andrzeja, który również zajął się działalnością naukową, jako socjolog.

Źródła: Jerzy Jaros, Stanisław Rażniewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXX, 1987.